SZEŚĆ

"Bo ja tak naprawdę najbardziej w życiu chcę kogoś kochać"

Mesut czuł się fatalnie z myślą, że Amaya rozmawia z nim wyłącznie dla pieniędzy. Strasznie wstrząsnęło nim ich ostatnie spotkanie w klubie, kiedy to zaprosił ją na ślub brata. Nie wiedzieć czemu, ale uważał, że Hiszpanka jest mu pisana. W końcu tak dobrze się dogadywali podczas kolacji we dwoje. Nadawali na tych samych falach, niemalże rozumieli się bez słów. Amaya otworzyła się przed nim, zdradziła sekrety życia prywatnego, a i tak dalej widziała w nim jedynie sponsora. Mesut nie wiedział jak do niej dotrzeć, jakich argumentów użyć, aby jasno zaznaczyć, że ma wobec niej poważne zamiary.

- Mes, mogę to? – Z natłoku myśli wyrwał go Ramos. On oraz Sami Khedira krzątali się po domu Niemca, gdyż Mesut zaprosił ich na wspólne oglądanie meczu.

- Tak, kupiłem te paluszki dla was. Częstuj się.

Hiszpan pochwycił paczkę słonych przekąsek i rozsiadł się obok Samiego na kanapie w salonie.

- Ale jestem podekscytowany! – Klasnął w dłonie Ramos. – Panowie, czemu jesteście tacy spokojni? Jak Atletico dzisiaj przegra, to wrócimy na fotel lidera. Nie kręci was to?

- Kręci, kręci – zaśmiał się Sami.

- A gdzie jest Karim? – zapytał Mesut, stawiając na szklanym stoliku miskę z chipsami. Usiadł obok swojego niemieckiego przyjaciela.

- Powinien już tu być. Mówił, że ma coś do załatwienia, ale że się wyrobi.

- Dziwne…

- Przestańcie mi tu bełkotać po niemiecku, bo po pierwsze nic nie rozumiem, a po drugie właśnie się zaczyna mecz. Mes, przynieś piwo!

- Benz miał je kupić.

- Kurdę, z wami to tak zawsze. Dajcie głośniej! – Sergio wyrwał pilot z rąk Samiego i podgłośnił telewizor.

Wówczas rozległ się dzwonek do drzwi.

- W samą porę! – krzyknął Hiszpan.

Mesut zwlekł się z kanapy i poszedł otworzyć Karimowi.

Zdziwił się, kiedy za drzwiami ujrzał przyjaciela w towarzystwie Amayii.

- Siemka, Mes! Co tam, mecz się już zaczął? Chyba nie jesteś zły, że przyprowadziłem gościa, co?

- Nie, skąd. – odparł, patrząc na dziewczynę.

Francuz pognał do środka, gdy okrzyki Ramosa i Khediry zrobiły się głośniejsze. Mecz zdawał się być interesujący.

- Panowie, piwo! – wrzasnął Benzema, a zaraz potem dało się usłyszeć charakterystyczny dźwięk odskakującego kapsla.

- Cześć – powiedział Mesut. Nie mógł oderwać wzroku od brunetki. Miała na sobie obcisłe jeansy, top z dużym dekoltem, skórzaną kurtkę oraz buty na wysokim obcasie. Włosy jak zwykle opadały kaskadą na jej szczupłe ramiona. – Proszę, wejdź.

Kiedy Amaya przekroczyła próg jego domu, poczuł piękny zapach jej perfum. Pachniała wiosennym porankiem.

- Co słychać? – zapytała, ściągając kurtkę. Wręczyła ją Mesutowi, a on odwiesił ją we właściwe miejsce.

- W porządku. Napijesz się czegoś?

- Tak, coś mocnego poproszę.

Niemiec poprowadził ją do kuchni, która łączona była z salonem. Podczas gdy Karim, Sergio i Sami siedzieli na kanapie i emocjonowali się meczem rywala zza miedzy, on i Amaya usiedli na barowych krzesłach przy kuchennej wyspie. Mieli dobry widok na chłopaków i na telewizor, a mimo to nie zwracali na nich żadnej uwagi.

Özil podał jej drinka.

- Nie wiedziałem, że lubisz piłkę nożną – powiedział.

- Bo nie lubię. Karim mnie zaprosił. Mówił, że idziemy na kolację do jego znajomego. Wylądowałam tutaj – odparła, rozglądając się po pomieszczeniu. Sądząc po wyrazie jej twarzy, dom Mesuta bardzo jej się spodobał. Był duży i przestronny, urządzony elegancko i nowocześnie. Dokładnie tak, jak Amaya lubiła najbardziej. – Sam tu mieszkasz?

- Niestety tak.

- Ładnie tu… Dolejesz mi jeszcze? – zapytała, podając mu pustą szklankę. Mesut spełnił prośbę. – Słuchaj… To zaproszenie na ślub twojego brata… Nie żartowałeś?

- Nie.

- Ale dlaczego ja? Nie boisz się, że przyniosę ci wstyd?

- To niemożliwe. Jesteś piękna i mądra.

Amaya westchnęła.

- A umiesz chociaż tańczyć? Jak mam z tobą iść, to musisz mi dorównać kroku na parkiecie.

- Średnio – zaśmiał się.

- Gooooooooooooooooooooooooooooooool!!!

Nagle do kuchni wpadł roznegliżowany Sergio, cieszący się z bramki. Cieszył się tak, jakby to on sam strzelił gola. Nawet koszulki się pozbył. Machał nią na wszystkie strony, nie zaprzestając radosnych śpiewów. Amaya i Mesut mogli się tylko śmiać z nadpobudliwego Hiszpana.

- Ramos! Zaraz dostaniesz żółtą kartkę! – zażartował Benzema, przywołując przyjaciela do siebie. – Czułem, że piłka nożna średnio cię kręci. – Karim objął od tyłu Amayę i wyszeptał jej coś do ucha. Brunetka zaśmiała się zalotnie, ale gdy zauważyła, że Mesut robi smutną miną, zaprzestała tego.

- Twój kolega dotrzymuje mi towarzystwa.

- Mesut to świetny koleś. Idę oglądać dalej. Ej, Mes, możesz na momencik?

Niemiec poszedł za przyjacielem na stronę.

- Słuchaj, Ramos mówił, że jego laska pojechała do rodziców i zostaje u ciebie na noc. Mógłbym się dołączyć? Przyjechał do mnie brat z kumplami i urządzają imprezę, a ja chciałbym pobyć sam z Amayą. Sam rozumiesz… – Karim uśmiechnął się cwanie i poruszył brwiami.

Mesuta zatkało! Prośba Karima bardzo go zdziwiła, nie spodziewał się tego. Jednocześnie nie potrafił mu odmówić. Znali się od trzech lat, zawsze byli sobie bardzo pomocni i mogli na siebie liczyć.

- Jasne – odparł wbrew sobie.

Tej nocy Mesut nie mógł spać. Po zakończonym meczu wypił z kolegami po piwie, później pożegnał się z Samim, a pozostałą dwójkę i Amayę ulokował w pokojach gościnnych na piętrze. Karim nie mógł odkleić się od pięknej tancerki, dlatego Niemiec zdecydował, że oszczędzi sobie tego widoku i wcześniej się położy. Jednak sen nie nadchodził. Kiedy tylko zgasły wszystkie światła, a w domowych korytarzach zapanował spokój i cisza, wyszedł ze swojej sypialni i powędrował po szklankę wody.

Ciągle wyobrażał sobie sceny zza drzwi gościnnego pokoju. Myślał, że oszaleje, ale nie potrafił zapomnieć i zignorować faktu, że jego wymarzona dziewczyna jest za ścianą z jego najlepszym przyjacielem.

Nalewając wody do szklanki, Mesut odruchowo spojrzał w stronę salonu. Zauważył dziwny cień, który nieco go zaniepokoił. Podszedł bliżej. Przy szklanej ścianie rozpościerającej widok na ogród, w świetle księżyca stała Amaya. Niemiec nie mógł nadziwić się jej urodzie, a miała na sobie jedynie męską koszulę i potargane włosy. Przez chwilę nie zdradzał swojej obecności, ale kiedy zauważył, że dziewczyna ociera z policzków łzy, postanowił się ujawnić.

- Amaya? – powiedział prawie szeptem. – Co ty tutaj robisz? Wszystko w porządku?

- Przepraszam, obudziłam cię? – Przestraszona ponownie wytarła łzy. Nie chciała, aby Mesut je zauważył, jednak było już za późno. Pośpiesznie odstawiła szklankę z wodą na stolik do kawy i przepraszająco spojrzała na Niemca. – Nie chciałam. Nie będę ci przeszkadzać. Pójdę sobie.

- Zaczekaj! – Mesut chwycił jej dłoń. – Co się stało? Dlaczego płaczesz?

- To nic… 

- Amaya, czy… Czy Karim zrobił ci jakąś krzywdę?

- Co? Boże, nie! Wszystko w porządku.

- Na pewno?

- Tak.

- Więc dlaczego płaczesz?

- Mesut, nikt nie jest w stanie zranić mnie bardziej, niż ja sama. Czasami dopadają mnie wątpliwości, kumulują mi się wszystkie myśli i wówczas potrzebuję czasu dla siebie.

Dziewczyna z rezygnacją usiadła na sofie. Mesut przycupnął tuż obok niej, ciągle nie wypuszczając z uścisku jej dłoni.

- Strasznie mącisz mi w głowie… – Niemiec posłał jej pytające spojrzenie. – Do tej pory niczym się nie przejmowałam. Liczyła się tylko praca i zarobiona kasa. Nie miałam skrupułów, ani wyrzutów sumienia. Odkąd się pojawiłeś i okazałeś mi tyle ciepła, czuję… Czuję się inaczej. A to nie powinno mieć miejsca.

- Wiesz, że ci pomogę…

- Nie chcę twojej pomocy. Zostaw mnie – powiedziała stanowczo. Wyrwała się z uścisku i wstała z kanapy. – Nie przychodź do mojego klubu, nie dzwoń do mnie i nie zapraszaj mnie na kolacyjki. Ja nie mogę się zakochać, rozumiesz? Bo wówczas moja praca będzie dla mnie katorgą. Dla mnie i dla ciebie.

- Ale Amaya…

- Musisz to wiedzieć, Mesut, bo jesteś kochanym facetem. Zasługujesz na kogoś znacznie lepszego niż ja. Proszę, zostaw mnie.

Zniknęła. W popłochu pobiegła na górę i zniknęła za drzwiami pokoju, w którym spał Karim. Mesut pozostał na dole zdezorientowany i zagubiony. Analizował jej słowa i nic z tego nie rozumiał. Chciała się z nim spotykać, ale nie potrafiła być neutralną. Chciała go pokochać, ale nie mogła.

Mesut chciał uniknąć pewnych rozwiązań, ale właśnie przekonał się, że jest to nieuniknione. Postanowił, że od tej pory będzie jej płacił za każde spotkanie. Stanie się jej klientem i wówczas nie odmówi, ani spotkania, ani kolacji, ani żadnej innej rzeczy.